Γεώργιος Ζαβίρας (1770), συγγραφέας του άλλοτε πολυθρυλλήτου τεύχους ΝΕΑ ΕΛΛΑΣ.

https://i.imgur.com/pw7iKAY.jpg

Ο Γεώργιος Ζαβίρας ήταν λόγιος και έμπορος από τη Σιάτιστα.

Η ζωή του

Γεννήθηκε το 1744 και σε ηλικία δεκαέξι χρόνων έφυγε από τη γενέτειρά του και εγκαταστάθηκε στην Ουγγαρία, όπου είχε συγγενείς. Έμεινε διαδοχικά σε διάφορες πόλεις της Ουγγαρίας: το διάστημα 1760-1769 στο Ράτσεβε, στην Κάλοτσα από το 1769 μέχρι το 1773, στο Κουντσεντμίκλος (1773-1781), στο Ντουναβέτσε από το 1782 και για πέντε χρόνια και στο Ζαμπαντσάλας (1787- 1804). Στην Ουγγαρία έζησε 44 χρόνια, μέχρι το θάνατό του το 1804. Εκεί αρχικά εργάστηκε ως υπάλληλος και στη συνέχεια, ίσως το 1769, άνοιξε δική του εμπορική επιχείρηση. Δεν είναι γνωστό τι εμπορευόταν αλλά συχνά ταξίδευε για επαγγελματικούς λόγους και σε άλλες χώρες (Αυστροουγγαρία, Γερμανία, Ρουμανία κ.α.). Κατά τη διαμονή του στην Ουγγαρία συμπλήρωσε τις γνώσεις του σε σχολείο καθολικών μοναχών και έμαθε ευρωπαϊκές γλώσσες. Ίδρυσε σχολείο για ομογενείς στην Κάλοτσα, όπου ίσως δίδαξε και δημιούργησε αξιόλογη βιβλιοθήκη την οποία κληροδότησε στην Ελληνική Εκκλησία της Πέστης.

Έγραψε 16 έργα και μετέφρασε στα ελληνικά 19. Περισσότερο ασχολήθηκε με θεολογικά ζητήματα και ιδίως με τα ζητήματα εκείνα που διέκριναν τους Ορθόδοξους και τους Δυτικούς. Επίσης ασχολήθηκε , αν και λιγότερο, με γλωσσολογικά και ιστορικά θέματα. Το σπουδαιότερο και πιο πρωτότυπο έργο του είναι η Νέα Ελλάς ή Ελληνικόν Θέατρο που εκδόθηκε το 1872. Το έργο αυτό περιλαμβάνει βιογραφίες λόγιων της Τουρκοκρατίας και κρίνονται τα έργα τους. Χρησιμοποιήθηκε από άλλους λογίους ως βάση για ανάλογα έργα.


 Εργογραφία

    Ιατρικαί παραινέσεις, Πέστη 1787
    Ιερά Ιστορία της Παλαιάς και Νέας Διαθήκης , Πέστη 1787
    Ονοματολογία βοτανική, Πέστη 1787
    Δ.Καντεμήρ, Συμβεβηκότα, Βιέννη 1795
    Μέθοδος αστρογνωσίας, Πέστη 1815
    Νέα Ελλάς, Αθήνα 1872

 Ανέκδοτα

    Βιβλιοθήκη πολεμική
    Ιστορία του ΙΗ’ αιώνος
    Θεολογία αστρονομική
    Συμβεβηκότα των ετών 1769 και 1770
    Πατριαρχική ιστορία της Κωνσταντινουπόλεως
    Ονομαστικόν εμπορικόν

Το 1957 βρέθηκε και εκδόθηκε το οδοιπορικό ημερολόγιό του Περιήγησις.

Πηγή Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς,τόμος 21